Mardin 1 Şiiri - Servet Balıbey

bir gölge buldum serin, ufuk, mısır koçanı
karıştır buğday arpa, ayır sapla samanı
güneşin memleketi, toğrağında öğreti
erkek taşır dünyayı, kadın taşır cenneti

bir baba kudretinde, oturmuş aziz mardin
dünya önünde düzlük, sen göklere naildin
deniz feneri gibi, bütün dünyaya fener
herşeyden önce sendin, azametle dikildin

taşıdın kültürleri, akadları sümeri
kılıcın gölgesinde, yol alan her askeri
toprağında uyuttun, gönüllerde unuttun
tarihe çeltik attın, yıkıcı her seferi

taşla döşeli yollar, şehri gezen kanallar
su yollarında cinler, camilerle hamamlar
termal kurmuş eskiler, kervanlar dizildiler
baharat kokusu misk, şama binbir selamlar

şehrin altında şehir, mardin de eski mardin
dedem toprağı kazar. çıkıyor başka mardin
saray üstünde saray, sokak altında konak
üst üste binbir şehir, şehirle yükseldin

kale dibinde çöktüm, batan güneşe düştüm
güneş o taraf senin, ayla göğü bölüştüm
yere hakim bir nokta, kızıllık var ufukta
güle dönüşmüş mardin, yıldızlarla gülüştüm