artık canım yanmıyor;
nasırlı öznenin kaynattığı virgüller
cümleye bir müdavim arıyor.
cumartesi yağmur yağmıyor ve damarlarım
bir tek bana ait
Kendi rahmime gömdüm annemi
sonra bir peygamber,
mitolojik tekeriyle ezdi en güzel günümde beni
ölürken ben zürafaydım
annem ise perşembeydi
Belli belirsiz vizigotlar
açıyor ortodoks dolunayını sarayların bitişiğinde
Damarlarım kağıt sessizliğini almıştı
ve ben
yer çekimini Allah sanmıştım
alıştığını sanıyor insan, inan alıştım
ağrılar ok ok batıyor sırtıma, ne bıçak yarası ne kan
ne yapıyorsam kendime ne yapıyorsam nafile
önemsemek hastalığı sinirime dokunuyor
tabelalar, sirenler, ışıklar
sinirlerime varıncaya beni itiyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!