Maraz.. Şiiri - Fahri Fıratoğlu

sağnak üzre
hikaye
boşalıyor ilmek, ilmek
ağaç dar
ve bağı boyun
hep gece yarısı
hep elem...

dağlı, ovalı, denizli kavim
göç
sonra dehşet sıkıntılı
evham, evham hep mi
uçardım gece şehir üstü
dalardım gün üstü
ve öğle üstü uyur uyanık
hep mi dem
ama yalnız ve sukunetli
kasvetli, köhne
ekşi şeyler...

büyüsü homerin
budalası yaşamak
ve ölgün
her yer serin
ömür orta yerinden yaralı
biraz geç oldu
yağmurların dinmesini beklerken
üşüyorum kaygılı ürkek...

o kadar uzağım ki kendime
o denli ulaşılmaz ki benliğim
ve paramparça
dağınık, savruk...

yakalamak muradım
bir yerden kopmakla mümkün
kopacak şeyim ne hazin
koparılacak şey yoksa
kopmak da anlamsız...

suratlar arıyorum
beynimin gölgelerinde
biraz sıcak
bu sonsuz ateşin ortasında
bir soğuk içinde donarak...

hayalim yok
düş ve ötekiler
şeyleşmekten uzak
silik kimliğimle
bir kül içre uyandım
ateş içre yanarak...

halı karı nas
08.01.2008