Maraz Şiiri - Kadir Ünlü

Dolanmazdı güller;
Dikenli tel örgülere.
Örmeseydi cehalet;
Nefretle,kinle ve vahşetle.
Örmeseydi arasına,
Taş duvarlar,tel örgüler,
Aşkla,
İyilikle,
Güzellikle,
Vicdan ve merhametle,
Ve insanlaşabilseydi,
İnsan geçinenler...

Uğraşsaydı herkes,
İlim,bilim ve sanatla,
Savaşı düşünerek,silah üreteceklerine...
Şimdi kucaklaşıyor,öpüşüyor olurlardı,
“Maraz” Korkusundan,
Biri birinden kaçan,maskeli canlılar...
Hülasa;gül bahçesine dönerdi koca Dünyamız.
Sokaklarda katledilmezdi;
Kadınlar,çocuklar Ve hayvanlarımız.