Kışı gelen ömrüme sonbahar yeli vurdu,
Döküldü yaprakları, dallar mateme durdu.
Bir ömür yetmez iken dünyayı yaşamaya,
Fırtına koptu birden, savurdukça savurdu.
Hayat bu, durulmaz ki; sevgisi, meşakkati,
Bazen acıyı verir, bazı zaman şefkati.
Senaryo döner gün gün, perdeye çok şey yansır,
Öyle zaman olur ki; çekilir yâr hasreti.
Sağlık, sıhhat ararız çeşitli mercilerde ,
Doktor olsa yatak yok koca hastanelerde.
Sakın ölme, bekle dur randevu günü için;
Henüz havada kar yok, yer hazır bahçelerde.
Süregelen zorluklar sanki hayata pusu,
İçimde ayaklanır nice ifrit ordusu.
Bağırır, çağırırlar girmek için araya,
Böyle geçti bir ömür, hep maraton koşusu...
18.09.2019
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 19.9.2019 11:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enver Özçağlayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/19/maraton-kosusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!