MARATON BiTTi Şiiri - Naime Özeren

Bir ömür koştuğum okul yollarım
Uzaklaştı benden kaçarcasına,
Yıllardır yuttuğum tebeşir tozlarım
Yükseldi semaya uçarcasına.

Doyamadığım yuvam,kutsal ocağım
Koynundan ayrıldım koparcasına.
Okul bahçelerindeki şen cıvıltılar
Eridi, kayboldu yavaşçasına.

Yıllar çok hırçınmış,yıprattı beni,
Baktım arkalarından sayarcasına.
Büyüttüğüm çocuklar nerede şimdi?
Elimden kayboldu kayarcasına.

Çocuklar öyle saf,öyle temiz ki,
Onlara olan aşkım dağlarcasına.
Tarifi imkansız,yaşamak lazım.
Seller gibi yaşar,çağlarcasına.

Çocuklarla dolu koca yirmi yıl,
Ne de çabuk geçtin akarcasına.
Bilgi tohumlarını ektiğim bahçem,
Son hasat ta bitti yanarcasına.

Ne ekersem bire beş aldım hep geri,
Öğrencilerime sevgim taparcasına.
Altmmışdörtte başlayan maraton bitti,
İpi göğüsledim tutarcasına.