Maraşlıyım Ben Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Acılar yaşadık gördük dünleri
Açtık gözümüzü baktık ileri
Başta söz verince dönmek yok geri
Kahraman otağa konuşluyum ben...
Ezelden ebede Maraşlıyım ben..!

Esaret bilemem Türklük özümde
Cihan Maraş etmez benim gözümde
Varlığım dirliğim kendi sözümde
Zalimin zulmüne savaşlıyım ben...
Ezelden ebede Maraşlıyım ben..!

Garip gureba'nın yanında durur
Haklıyı ezdirmez öyle bir gurur
Attımı hedefi ortadan vurur
Mazlumun yanında duruşluyum ben...
Ezelden ebede Maraşlıyım ben..!

Düşkünü elinden tutup kaldırır
Zalimin zulmüne durmaz saldırır
Aş ekmeği böler öyle bandırır
İyilik mertlikte yarışlıyım ben...
Ezelden ebede Maraşlıyım ben..!

Sokaklar dar gedik ahşap evleri
Her biri allame gönül devleri
Göğe doğru çıkar minareleri
İnişli çıkışlı yokuşluyum ben...
Ezelden ebede Maraşlıyım ben..!

Bağlar üzüm olsa yaylaya çıksa
Teke yatağından şöyle bir baksa
Bertiz'e konup da ataşı yaksa
Gönül dostlarına varışlıyım ben...
Ezelden ebede Maraşlıyım ben..!

Andırın Başkonuş unuttum sanma
Serin sularından içmeden yanma
Pazarcık Elbistan görmeden kanma
Turnayı gözünden vuruşluyum ben...
Ezelden ebede Maraşlıyım ben..!

Afşinim Türkoğlum yurdun erleri
Göksunum Ceridim çok hünerleri
Ekinözü Nurhak ören yerleri
Kahraman yurdumu yazışlıyım ben...
Ezelden ebede Maraşlıyım ben..!

Can özünden sever bir yar aldımı
Bilmiyorum başka övgü kaldımı
Aşık Kemal sizi derde saldımı
Dostluğa sevmeye barışlıyım ben...
Ezelden ebede Maraşlıyım ben..!

25.03.2015/Kemal Bölükbaşı/Kahramanmaraş.