Maraşlı şehit Hüseyin destanı

Şehit anası oğlu Hüseyin'e şu vasiyeti etti,
Bunun üzerine oğlu silahı alıp savaşa gitti.

Oğlum Hüseyin dayın Rusya'da şehit oldu,
Baban Balkan, kardeşin Maraş harbinde öldü.

Hüseyin bak! Son yungam sensin benim,
Sensin bu dünyada yaşayan tek canım.

Minarede ezan sesi kesilecekse bu anan öksüz kalsın,
Camilerin kandili sönecekse südüm sana haram olsun.

Öl de köye dönme savaştan geriye gelme,
Harp yapan arkadaşlarından geriye kalma.

Emu için merak etme sen onun için vuruşursun,
Harbi kazanırda dönersen Emu'ya kavuşursun.

Harpten kaçar gelirsen bunun hesabını zor verirsin,
İnşallah sevdalın Emu'yu ölmüş mezarda görürsün.

Haydi yolun açık olsun oğlum düşmanı yurttan çıkarın,
Sen şehit olsan bile ben seninle gurur duyacağım yarın.

Silahını alıp Hüseyin koşarak cepheye gitti,
Günlerce düşman ile savaşıp orda harp etti.

Cephede vuruldu bayrağı için severek şehit oldu,
Anasının sözünü tuttu vatanını candan aziz bildi.

Dün cephedeydiler bugün bu sayfada omuz omuza geldiler,
Cesetleriyle uğrunda öldükleri vatan topraklarına gömüldüler.

Erdemliydiler, dürüsttüler onlar bizim dedelerimizdi,
Sessizce çekip gittiler hepsi de kar gibi ak ve temizdi.

Şehitlerimizin hepsinin yattıkları yer nur olsun,
Onların nuru ile vatanımız dirlik ve düzen bulsun.