Maraşlı Keş dağı Şiiri - Zeynal Yaman

Bu sabah karar verdim sana içimi açacağım
Belki de bir bulut olup başında ağlayacağım
Sonra pınar misali eteklerinden çağlayacağım
Söyle ey Maraşlı Keş dağı kastın neydi ki bize
Böyle büyük bir acıyı yaşattın milletimize

Başın Dumanlıydıysa bunda bizim suçumuz neydi
Ki geldi o dumanlı başın kanadımıza deydi
Bizden kopardığın o güzel insan bir yiğit beydi
Söyle Keş dağı, neden ayazına çağırdın bizi
Çağırdın da bu kış günü böyle yaktın içimizi

Biraz başını eğseydin şanın mı düşerdi yere
Şimdi mutlu musun, yoksa başın mı erdi göklere
Gark eylerken milleti böyle tarifsiz kederlere
Söyle Keş dağı çok mu istedin ki âhı, feryadı
Aldın elimizden o yiğit, altın kalpli evladı

Kastın her neyse bil ki bize büyük acılar verdin
Bilmem ki ne istedin bizden, nedir ki senin derdin
Bizi bu kış günü perişan edip dağlara serdin
Söyle Keş dağı kırmak mı istedin ki dalımızı
Vurdun göklerde pervaz eden şanlı kartalımızı

Sonra sardın da kanlı kefenlere sakladın bizden
Bu kadar mı korktun ki gönüllerdeki kabrimizden
Durmadan kan akıttın mahzun, yaralı kalbimizden
Söyle ey Keş dağı ihanet mi karıştı kanına
Kıydın o yiğit, Fatih soylu Muhsin Bey’in canına

Sen mi sakladın yoksa arayanlar mı bulamadılar
Gelip emaneti senden bir türlü alamadılar
Sıcak bir yorgandı son kez arzusu, saramadılar
Söyle ey Keş dağı neden ayazın hep bizi yakar
Yakar da acılar gelip bizim içimize akar

Oysa sütçü imamı bizdik bu yurdun bu dağların
Gerçi hiçbir zaman sahibi olamadık bağların
Yine de açmak için kahrına düşerdik çağların
Söyle ey Keş dağı neden kestin yolumuzu
Kestin de kırdın böyle kanadımızı kolumuzu

Hiç mi saygın yoktu ki onca kefensiz yatana
Böyle bir ihaneti reva gördün garip vatana
Şimdi ne diyeceksin bakalım sana taş atana
Söyle ey Keş dağı yoksa izzet ü ikbal mi umdun
Ki gerçeklere bu kadar zaman gözlerini yumdun

Sırtlanlara mı kalsın dediler dağımız, ovamız
Yoksa yıkılsın viran olsun mu istendi yuvamız
Ki hep kuyulardan Yusufları toplar kovamız
Söyle ey Keş dağı Kanımızı mı helal saydılar
Ki şehitleri bulmayı bu kadar zamana yaydılar

Eşkıyalar yol mu buldu, yoksa sen mi yol verdin
Hiç sıkılıp utanmadın mı ki bu kadar bol verdin
İsteyene baş verdin, isteyene ayak, kol verdin
Şimdi söyle bana Keş dağı, sana ne desem gayrı
Neden bizi koydun o Alperen Muhsin Bey’den ayrı

Zeynal’ım, bilirim senin bir suçun yoktur Keş dağı
Suç her an zehirleyenlerdedir bu yurdu bu çağı
Yine de olmamalıydın bu kutsal yolda ayak bağı
Söyle Keş dağı yoksa sana da mı tuzak kurdular
Ki bir aşk yolcusunu senin mekânında vurdular

Biliyorum ki sen de benim gibi aciz bir kulsun
Şayet sebep olanlar var ise Allah’ından bulsun
İstedim ki ah u figanımız her yerde duyulsun
Şimdi söyle Maraşlı Keş dağı için yanıyor mu?
Benim yaram çok kanıyor seninki de kanıyor mu?

Ey Zeynal artık batıl yoldan hak yola gelmez misin?
Allah dilemezse kim ne diler? Bunu bilmez misin?
Hem vakti saati gelince sen dahi ölmez misin?
Söyle ey Maraşlı Keş dağı şimdi ben haksız mıyım?
Uçamıyorum artık yoksa ben de kanatsız mıyım?
25 Mart 2012 Bursa