Kutsal parçasıdır, Anadolu’nun,
Maraş, sevdalısı Allah yolunun.
Yetişti imdade aciz kulunun,
Melekler, saf saf, katar katardı.
Adı imam, ak sakallı bir gençti,
Sıktı ilk kurşunu cihadı açtı.
Yirmiiki gece ve gün savaştı,
Acı ve ıstırap nöbet tutardı.
Oniki şubattı günlerden Cuma,
1920, bulutlu sema.
Kan damlasıyla inmişti hüda,
Toprak, huşu ile kucak açardı.
Cuma idi, namaz vaktine doğru,
Ulu cami taştı, taştı da doldu.
Kalabalık tevhit ile yoğruldu,
Kimi pek sevinçli, kimi ağlardı.
Maraşlı bir ağız, Maraşlı tekti,
Herkes birer mermi, birer tüfekti.
Bir hoca efendi bayrağı çekti,
Allah nidaları göğü kaplardı.
Kayıt Tarihi : 12.2.2014 08:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir şairin notları arasında bulunmuş, Maraşlı adlı başka bir şiiri daha olduğu için aynısı zan edilerek DOSTOZAN kitabına alınmamıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!