Maraş'ım Şiiri - Muhammed Cömert

Ağlıyordu haline Sütçü İmam'ım,
Fransız yıkamadı, şanlı Maraş'ı
Kahrolsun, ecdatların yüz karası,
Demirden, çimentodan çalan yalancı.

Kendini kurtardı milli mücadelede,
Dişiyle, tırnağıyla "Maraş" kalede.
Bunun için mi çırpında koca yürekler?
Dünyalık kavgasında günümüzdeki beyler(!)

Arslanbey kalksa yüzüne tükürür,
Arsız uslanmaz ki malı yine götürür.
Ah o sabilerin acıları vicdanlarda!!!
Sen de kahrol emi her iki cihanda!!!

Babaocağım viran oldu büsbütün,
Divanlı camiinde sedalar hep hüzün.
Cömert kulu naçar oldu bir çare,
Allah'ım bu vatana bir daha afet verme.