Deprem Çocukları Şiiri - Nazmi Saraçoğlu

DEPREM ÇOCUKLARI

Baba eli tutmuş soğumuş kızı
Gözlerinde korku çocuksu yüzü
Üşüyorum baba diyen o kızı
O masum sözleri sakın unutma

Ana kucağında, sararmış solmuş
Yüzü gözü çamur toprakla dolmuş
Elindeki kuşa sarılmış kalmış
O gonca gülleri sakın unutma

Oyuncağı elde canı yitiren
Ağzında emzikle cansız oturan
Enkazın altında tekbir getiren
O küçük dilleri sakın unutma

Ne oluyor diye şaşkın bakanı
Soğuk bedeniyle yürek yakanı
Yarın okulum var diye yakanı
Tutan o elleri sakın unutma

Bunu fırsat bilip rant sağlayanı
Timsah gözyaşıyla hep ağlayanı
Kaos çıkmasına bel bağlayanı
Şu yılan dilleri sakın unutma

Unutma ki bunlar tekrar etmesin
Böyle evler yapan hiç kâr etmesin
Şahit ol ki yapan inkâr etmesin
O masum yüzleri sakın unutma
Bunca masum canı sakın unutma

Nazmi SARAÇOĞLU