Maraş Depremi Şiiri - Mehmet Yaşar Genç

Pazarcık elinden bir rüzgâr esti
Sûr’a benzer sanki ne yaman sesti!
Maraş’ımı sarıp nefesin kesti
Kalpleri çatlattı Maraş depremi

Kader zelzeleye saatin kurdu
Kopan kıyametle on ili vurdu
Elbistan’dan kalkıp sardı tüm yurdu
Dost düşman ağlattı Maraş depremi

Antep, Adıyaman, Kilis karalı
Malatya, Adana, Urfa yaralı
İsimsiz mezarlar sıra sıralı
Akıllar oynattı Maraş depremi

Kara yazgı tuttu nice bin eri
Dizinde derman yok, kalmamış feri
Hatay’ımın var mı sağlam bir yeri?
Toprağı kaynattı Maraş depremi

Göğümüzden yağar derdimizden kar
Güneyin her yanı hüzünlü diyâr
İskenderun, acep sesin kim duyar?
Mahşeri yaşattı Maraş depremi

Saçın başın yolar ana bacılar
Osmaniye suskun, çeker acılar
Diyarbakır, kıvrım kıvrım sancılar
Gözleri yaşarttı Maraş depremi

Enkaza dönüştü hane, ocak, han
Her şey aşikâre, kalmamış nihân
Elinden tutmaya dökülmüş cihân
Âlemi kuşattı Maraş depremi

Yıkılmış evlerden yetişmez çağrı
Mecalsiz beklerken çekiyor ağrı
Yetim ve öksüzler gözüne doğru
Deryalar boşalttı Maraş depremi

Yaşam mucizesi, yaratan tekdir
Kurtulan her câna, dillerde tekbir
Ey insan! Anla ki ölüm gerçektir
İmanlar çoğalttı Maraş depremi

Ey soysuz, talancı, hastalık, illet!
Oy devşirmek nedir? Siyaset; zillet!
Dört bir yandan koşuyorken bu millet
Sel olup çağlattı Maraş depremi

Söylensin dillerde bu acı destan
Birlik beraberlik, kurtarır yastan
Bir gün bahar olur, kış dolan bostan
Ciğerim dağlattı Maraş depremi

Rabbim hafiflete soğuğu donu
Kâtip yaza bilmez bu acı sonu
Bilimsel veriler derki fay zonu
Derdime dert kattı Maraş depremi.

Mehmet Yaşar Genç