Maraş Depremi Şiiri - Şair Bilal Yavuz

Gözler avizelerde gece ayaz
Dalgalanıyor zemin
Kaynıyor yerin yedi kat dibi
Birbirinin omzuna yaslanmış
Yaralı harabe binalar sessiz
Gökdelenlerin çatlakları sıvalanıyor
Namussuz müteahhitler o an bile
Kandırma derdinde ve paraya köle
Yağmacılar yağmalıyor ne varsa
Hırsızlar ölüleri soyuyor
Niceler göçükler altında
Asırlık depremden bile kurtulmuş
Donmaktan, susuzluktan, korkudan
Yetişememesinden kardeşlerinin
Ağlayarak can veriyor
Büyük felaketlerde duyarsızlığımız
Hazırsızlığımız nasıl da aşikar
Biz bu kadarız işte görün
Yalancı dizilerde anlatılan değiliz
Kendinizi kandırmayın kardeşlerim
Değişim gerçeği görmekle
En başta kendimize dürüst olmakla
Başlayacak buna inanın
Rabbimiz affetsin cümlemizi
Malzemden çalan cümle müteahhitleri
Dükkanı için kolonlar kesenleri
Makamının hakkını vermeyenleri
Rabbimiz mahşerde mahveylesin amin
Yanlarına kalmasın katillikleri
Seri katillerle beraber yargılansınlar
Rabbimiz affetsin cümlemizi
Adaleti dünyada sağlayamadık
Bu vebal hepimizin kardeşlerim
Tek bir gerçek kahraman işte hayatta
Onlar da enkazda mücadelede şimdi
Allah, peygamber, vatan, hakikat aşkıyla
Çocuklar, anneler, babalar aşkına
Birleri bin olsun inşallah daima
Rabbimiz bağışlasın bizleri