Maraş Depremi Şiiri - Mustafa Kılıç

Maraş'tan bir haber geldi.
Dediler: "deprem oldu"
Sanki şehir binlerce,
bomba ile vuruldu.
Yıl 2023
6 Şubat sabahı,
Dördü 17 geçe
Maraş yerle bir oldu.

Yer kükredi hoyratça,
sanki zıplayıp durdu.
Azgın canavar gibi,
kudurdukça kudurdu.
Ölüm kustu bir anda,
nice hayat son buldu.
Saniyeler içinde,
Maraş yerle bir oldu.

Korkunç bir gürültüyle
her şey birden savruldu.
Evler, köprüler, yollar,
yıkıldı, enkaz oldu.
Sis kapladı her yeri,
göz gözü görmez oldu.
Çığlıklar arasında,
Maraş yerle bir oldu.

Şu asrın felâketi,
andırır kıyameti.
Kimi tekbir getirir,
kimi de şehâdeti.
Kimisi imdat! diye,
çığlık atar derinden.
Kimi sıkışıp kalmış,
kurtulamaz yerinden.

AFAD, Kızılay, UMKE,
koştu, el ele verdi.
Bir canı sağ kurtarmak,
hepsinin ortak derdi.
Asker, polis, vatandaş,
tüm Türkiye tek yürek,
Böyle kara günlerde,
tek yürek olmak gerek,

Geçmiş olsun Maraş'ım,
söyle, nazar mı? Oldun.
Seni çok sevenlere,
şimdi mezar mı? Oldun.
Yalnız değilsin asla,
umutsuz olma sakın.
Bütün dünya seninle,
güzel günlerin yakın.
Ayağa kalk ey! Maraş
yaralısın bilirim.
Elini uzat yeter,
hemen koşar gelirim.