Maraş'ca Şiiri - Mehmet Hanifi Sarıyıldız

Avradın dırdırı goca (koca) azdırır,
İntile eyleyip candan bezdirir.
Deli eder diyar diyar gezdirir,
Akil olmayana, yol mu dayanır?

Oyalı şeş ile örter kekilin,
Damın süyüğüne çıkmışda gelin.
Gomşunun dölüne sallar mendilin,
Buna can mı, yoksa hal mı dayanır?

Aniş bacı yine çıkmış ayaza,
Kaptırmış saçını deli poyraza.
Verir veriştirir geline, kıza,
Zehir zıkkım söze, kul mu dayanır?

Cirloğk gibi çatlar durur sıcakta,
Eşkili şovrası kaynar ocakta.
Oğlan çingilinde, kızsa kucakta,
Bu kadar siklete, kol mu dayanır?

Çıkmış dingiline dut ağacının,
Şo haşarı dölü, eşe bacının.
“Ulur” iti gibi, Galaz hacının,
Bu göde oğlana dal mı dayanır?

DOSTOZAN