Maraş Bana Kaldı Şiiri - Şemsi Hançer

Ölüm Allah’tan, lakin kimsenin ettiği yanına kalmıyor.
Şükür yaradan bu dünyada gösteriyor.
Dövdünüz, sövdünüz, sacımdan tutup sürüklediniz!
Koca şehre sığamadım, oda yetmedi birde sürgün ettiniz.
Küstürdünüz beni, memleket toprağına!

Allah’ın adaleti işte hepiniz pır pır uçtunuz!
Ömrümün son deminde de olsa,
Aş deliye, yıkılmışta, olsa Maraş bana kaldı!

Pek bir cüretkârdınız kapımı kıran hadsizler,
Unuttum, sanmayın sözünü bilmeyen vetsizler,
Gün geldi hesap döndü, keser döndü sap döndü.
Sizde pır pır uçtunuz!
Aş deliye, yıkılmışta olsa, Maraş bana kaldı!

Yaşım elliden yukarı, lafın ortaya.
Gocunan varsa, alsın üstüne.
Hak hukuk bilmeyenler.
Yalancıktan hu diyenler.
Bir lokma ekmeği başıma kalktınız.
Hadsizler!

Zalimlere de dönermiş dünya tersine.
Beni buralara hasret koyanlar.
Şükür, pır pır uçtunuz!
Aş deliye, yıkılmışta olsa, Maraş bana kaldı!

Kafamı kesseniz laf yerine gelince, gediğine koyarım!
Allah size de yasatışınki, beni biraz anlayın.
Kendinizi günahsız, pirüpak sanmayın.
İki elim yakanızda hesap gününü bekleyin.

Zalimler içinde dönermiş dünya tersine.
Azap yağsın üstünüze!
Ömrümün son deminde,
Aş deliye yıkılmışta olsa, Maraş bana kaldı!

Tilki misali yıllar sonra, işte dönüp geldim, kürkçü dükkânına.
Yüreği yeten varsa, hodri meydan çıksın ortaya.
Sanmayın o garip şemsi aynı kafada.
Kaşının üstünde gözün var diyen keşke olsa.
Dişinizi kerpeteniz söker, avucunuza koyarım.
Hepinizin ağzına bir çırpıda s…rım,

Velhasıl ayağıma dolaşmayın
Gidin, kendi küllüğünüzde oynayın.
Şükür hepiniz pır pır uçtunuz!
Ömrümün son deminde,
Aş deliye, yıkılmışta olsa,
Göksun, Maraş ikisi de, bana kaldı.

(Şair abla)
Şemsi Hançer