Bir hüzün bıraktin garip yüreğe,
Acılara attın bizleri Maraş.
Aldin yığidimi koydun toprağa,
Nasıl kıydın böyle yığide Maraş,
Emanet etmiştik yiğidi sana,
Nasıl kıydın O`na söyle sen bana,
Analar, bacılar aslana yana,
Kahramanlık bu mu de hele Maraş,
Bu ne hırçın hava, kışların yaman,
Dağların başından çekilmez duman
Sivas`ın içine bıraktın aman,
Yüreği ateşe attın sen Maraş,
Dönüp bakmam artık senin yönüne,
Sevinçler duyamam mutlu gününe,
Karlı mı geçmişin, yazık dününe,
Senle işim olmaz benim hiç Maraş,
Ateş düştü yüreklere yakıyor,
Maraş`in dağında yiğit yatıyor,
Kalpte ki acıma yası katıyor,
Bize edeceğin bu muydu Maraş,
Böyle miydi Maraş bizim ahtımız,
Acılara salıp yıktın tahtımız,
Gayri gülse n`olur bizim bahtımız,
Yiğidi ilinden kopardin Maraş,
Kayıt Tarihi : 28.3.2009 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hepimizin başı saolsun
Kaleminiz daim olsun.
selam ve dua ile
MARAŞ’TAN SİVAS’A
Maraş’tan Sivas’a maruzatım var
Günlerce canları bulamadım ben
Geçit vermez dağlar boran ile kar
Bulup da sağ salim salamadım ben
Tuttu göndermedi bağrına bastı
Almak isteyene huylandı küstü
Kar olarak yağdı yel oldu esti
Çıkıp tepesinde kalamadım ben
Dağlarda biliyor insan hasını
Sakladı başında salmaz sisini
Tutturdu dünyaya kara yasını
Birlikte ağladık gülemedim ben
Kader böyle imiş ne gelir elden
Salat ile Dua dökülür dilden
Bir buket sevdiği kırmızı gülden
Alıp ta birlikte gelemedim ben
Mahir’im sevdamı içime ektim
Onulmaz acıyla yüreğim yaktım
Yiğitler giderken ardından baktım
Saldım gözyaşımı silemedim ben
Mahir Başpınar
TÜM YORUMLAR (1)