Mor yeşil dağların çevreni süsler.
Ceyhan ile Aksu ovanı besler.
Elvan elvan çiçek açar ovanda,
Tiyekler altında, keklikler öter.
Ben de düz ovana konup öteyim.
Taş ve torağına yüzüm süreyim.
Gönül ateşinde,yak kavur beni,
Ocağında, duman olup tüteyim.
Soğuk sularına götür at beni.
İster isen köle gibi sat beni.
Toprak damlarının,harcı olayım,
Saman gibi, çamuruna kat beni.
Yaylanda otlattım kara koyunu,
Ekmeğime,katık ettim suyunu.
Dört mevsimi bir arada yaşadım,
Ağustosda kar kaplardı yolunu.
Irgat oldum eştim kara toprağın.
Dermanıydım dalda açan yaprağın.
Gönül defterimi, serdim önüne. 1988
Bazen sen de belki açar bakarsın.
Maraş'ca ve Kar-(Şiir kitabımdan)
Mehmet Hanifi SarıyıldızKayıt Tarihi : 22.5.2008 00:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!