Maraş Şiiri - Hasan Akman

Ahir dağının eteklerindeyim
Dağlarında portakal çiçeği kokusu
Ovalarında gelinlik giymiş pamuk tarlaları
Uçsuz ovalar ve heybetli dağların arasında
Ceyhan nehri hayat taşıyor çatlamış topraklara

Kara Maraş demişler adına
İşgaller, zelzeleler ağıtlar yükselmiş
Destanlar yazılmış adına
Fransız bayrağı varken namaz kılınmaz denmiş
Başlamış bir uyanış
Maraş bize mezar olmadan, düşmana Gülizar olmaz denmiş

İnsan kendi küçüklüğünü düşünüyor
Nasıl tutmuştu kendine uzanan parmağı sımsıkı
Benim annem, benim oyuncağım sesleri
Bir hırs ile tuttu elleri dünyayı
Hiç olmak için kana buladık ellerimizi

Bir gece vakti zelzele ile uyanır insan
Üzerine yıkılır beden kabirleri
Bir kahraman yolculuğa başlar içinde
Çok korkar içinde kalmaktan
Elindekileri bırakamamaktan

Çare yok yıkılacak, Ayzıt, Ploutos, Hubal
Ruhların karanlığına vuracak dolunay
Gözler, kulaklar kör sağır
Ruhlar çıkış yolu arayacak
Karanlık mezarlardan aydınlığa

Sevgisiz umutsuz yaşanmaz demiş Tolstoy
Enkazlardan son mal mülk arayışı
Çatlamış binasına satılık ilanı asar
Yüksek evlerinin önüne çadır kurar
Yeni hayatına başlayamaz, geçmişi almadan
Bir sıcak çorba arayışında

Kalemler ne yazabilir ki Maraş
Edebiyat yolunun bitmeyen tünellerinde
Yeni kahramanlık destanları yazılacak
Yine yaz gelecek ovalar gelinlik giyecek
Uludaz' dan uğur böcekleri fışkıracak
Ceyhan hayat taşıyacak çorak gönüllere
Güneşli sabahlar aydınlanacak
Uyanacak insan, uyanacak bu şehir.

Hasan Akman 27.03. 2023 Kahramanmaraş