Maraş Şiiri - İnci Purtaş

Ey bağrında acıyı tutan şehir
Bu gece yine devleşti hüznüm
Sana anlatırken içimde tutuşan cümleleri
Yakıyorum her hasrete bir mum
Erirken içimde ki buz dağları
Kimliğimi gömüyorum geceye

Efkar basamaklarında koşar adım
Veda ediyorum karanlığa
Sen gölgesinde devleşen
Ruhumu saran kadim şehir
Bu gece biraz daha bastırken hislerimi
Duygularımı demleyip ruhumda
Yok sayıyor gibiyim yüreğimde ki
Sesleri...
Bunca kalabalığın içinde yapayalnız
Bir  sessizliğimi ve seni duyuyorum
İnzivaya çekilip
korkulu
ürkek
can çekişir gibi dinliyorum kalbimi

Bu gece geçmişe geleceğe dair şiir konuşmalı
Biz susmalıyız
şair nidasında düşmeli gecenin kursağına
Cümleler

Dizeler içinde kanatmalıyız
Ruhumuzda ki kabuk tutmuş yarayı
Savurarak harfleri
Bir kez daha anlatmalıyız
Bu şehirde güzel adamların
Ölümsüz olduklarını...

Bu gece senle ben
Atışmalıyız aşıklar gibi
Bu sessizlik içinde telaffuz edilmemiş
Bir cümle düşmeli gecenin koynuna
Alev almalı şairin ruhu ki
Yanmalıyız yakmalıyız
Bütün şehri
Şiirlerle Maraş

İnci Purtaş ⚓