Maralım Şiiri - Barış Sarıgül

Adını dilime, aşkını kalbime kazıdım,
O güzel gülüşüne türküler yazdım.
Dilimde türküm, elimde sazımsın,
Tutunacak tek dalımsın.
Susma öyleyse konuş benimle,
Hadi konuş da bana derdini söyle.
Korkudan titreyen ellerin mi?
Yoksa sevmekten korkan o zavallı yüreğin mi?
Susma, sustukça bak kanıyor yaran,
Peki nedir seni bu denli telaşlandıran?
Gözlerin nemlenmiş, dudaklarınsa kurumuş,
Suskunluktan olacak, benzin solmuş.
Kurumuş gözyaşların akıtamıyorsun,
Bir diyeceğin var ama söyleyemiyorsun.
Yorma kendini bu kadar sakin olmayı dene,
Belki söyleyebilirsin, bir de gönlünün sesini dinle.
Tavırlarından anlaşılan bence,
Söyleyeceğin şey iki üç kelime.
Bunu söylemek sence niçin bu kadar zor?
Ne acılar çektiğimi gel bir de sen bana sor...
Yaralı yüreğimde sanki bir matem var,
Yeter, acı çektirme artık bana bu kadar.
Peki konuşma sen; sus, istediğin gibi olsun.
Senin yerine ben söyleyeyim de bari için rahat olsun...
Bu dert bu özlem acı veriyor yüreğime,
İşte söylemekten korktuğun o iki üç kelime.
Hazır mısın, işte bak söylüyorum:
Beni benden aldın Maralım, seni çok seviyorum...