Maralım Şiiri - Aydın Yüksel

MARALIM

Kar yağmıştır dağlara şimdi sizin diyarda
Evlerin saçakları buz olur be maralım!
Bulutlar dizilmiştir gökyüzüne art arda
Üzerlerinde turna, kaz olur be maralım!

Şimdi orada olsam perdeni aralasan,
O sırma saçlarını pervaza sıralasan,
Camların buğusuna bir şeyler karalasan,
Şu soğuk mevsim bana yaz olur be maralım!

Hiç görmemişim gibi sanki seni bir asır,
Bu gün bütün hasretin yüreğime münhasır,
Camlara çıkmayışın ne kabahat ne kusur
Bilirim, sende biraz naz olur be maralım!

Kan damlıyormuş gibi yaprağından güllerin,
Yüreğime hasretin düşüyor derin derin,
Gel diye çağırırda o buğulu gözlerin,
Utancımdan gelemem, söz olur be maralım!

Uzaklar mahkûm eyler umudum aklar seni
Ruhum kapıyı açar aklım yasaklar seni
Yüreğim sol yanımda sır gibi saklar seni
Cezasını çeken hep göz olur be maralım.

Bir gün şu sarp dağların ufkuna baka baka,
Yüzümde gülücükler türküler yaka yaka,
Hazan vakti olsa da geleceğim mutlaka,
Yoksa yüreğim yanar, köz olur be maralım!

Daha söyleyeceğim birkaç sözüm var ama
Şiirlerimi yama yapıyorum yarama
Aklından geçen bütün soruları sor ama
Görmeden ne söylesem az olur be maralım!

Aydın YÜKSEL-ANKARA
09.02.2020-PAZAR-17:39