Biz...
Yani sen ve ben,
Yani uzak diyarların özlem elçileri,
Geri dönüşsüz yollarında yaşamın
yeşertmek için gelecek günleri
kanayan bir yüreğiz...
İkimiz bir olanda
dokunanda tenimiz tenimize
ve karışanda terimize terimiz
cehennem ateşinden
çok daha yalımlı olurdu ateşimiz,
Yağmur yerine mutluluk yağardı
sevda doğardı güneşle birlik
güzelliklerle donanırdı yaşamın yüzü
ve meleklerden bin kat daha
görkemli olurdu bebeklerimiz...
Şimdi biz
birbirinden yüzlerce yıl uzakta
onulmaz bir sevdanın ocağında
hiç sönmeyen ateşiz...
29/11/2013
Mehmed SarıKayıt Tarihi : 29.11.2013 10:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmed Sarı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/29/maral-ile-bugu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!