koca bir bilinmezlik
seni çok özledim. şimdi bir sarılmaya bütün ömrümü feda edebilirim. verecek başka bir şeyim yok zaten. oralara martılar uğramaz, bilirim. elma ağacının tepesindeyim yine. yine aynı kadın, aynı hava, aynı gök. gözümden dökülen yaşlar daha o zamandan değersiz. enkazın üzerine yapılan yeni binalar gibi kendi yıkıntımın üzerine bir mutluluk inşa edemiyorum. dilek'te, elimdeki küple, seni bekliyorum. martı'nı hiç mi özlemedin sen?
bir müzik kadar içime işleyemediniz
hiçbiriniz, hiçbir şeyi
bir film kadar unutturamadınız zamanı
güzel bir kitap kadar
silemediniz geçmişimin pasını
ve hiçbiriniz unutturamadı
gökyüzünde kaybolan yıldızlardan,
içimdeki boşluktan başka bir şey kalmıyor.
bedenim bir deniz gibi dalgalanırken
sözlerim birer balık gibi kayıp gidiyor,
belki de hiç var olmadılar,
belki de bu sessizliği kendi kendime çığlık atarak yarattım.
Dünya okyanus oldu ince bir dal üstünden
Düşünmeden derini yaşamaya ugraştım.
boşadır belki de
fark etmeden çalınıyorum kendimden
tılsımını yitirmiş yaşamak
zor geliyor dalındaki üzümleri toplamak
Musa'nın Rabb'ine sorduğu gibi soruyorum
öyleyse onu nerede arayayım?
fakat kayıp olan bulamaz ki
Kay'ı bulan..
gecenin doğurduğu morluklar eşlik ediyor
derinin altında can çekişiyor ruhum
nihilistik sanrılarım, hilkat garibelerim ve ben
arşınlıyoruz geceyi periferinde dolaşarak bir çukurun
dindi rüzgarım, tuz bastım yarama
sen denizleri aşmışken
ben adım dahi atamıyorum
sürünmem gerekecek belki de
Dünyanın sırtına saplanmış bir urum ben
18 senedir dönüyorum
Titrek ellerimle ikiye bölüyorum her şeyi
Gelmişi ve geçmişi
Esrikçe düşüncelerle savaştan mağlup beynim
Bu kaybedişin hatrına susuyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!