Mapusta Tahliyemdi Gözlerin

mapusta tahliyemdi gözlerin
zindan soğuğunda
otuz yabancı adam
otuz öfke kurbanı
otuz yarım hayat
ve ortalarında bitmemiş türküsüyle ben

tesbihimde yarına ulaşmanın telaşı var
sabır
kış günlerinin kısalığına uyanır
hâla uykudayken umutlarım
ve uyandırmaya kıyamadıklarım

avluda bağlamam dillenir
seni anlatır tüm mapushaneye
ve türküm mavi olur
düşer kapıya asılı tüm siyahlar
ve mavidir artık bütün duvarlar

mapusta tahliyemdi gözlerin
ne ahiretin cenneti
ne dünyanın serveti
yarım yamalak yaşanmış hayatımın en mavi kanatlarıydın
beni özgürlüğe uçuran

mapusta tahliyemdi gözlerin
ranzamda kokun vardı
ellerinde terimin ıslaklığı
yüzün soluk
sesin ağlamaklıydı
ben 'biz' e ölüyordum
kendime
sana
ölüm nedir ki
yokluğunun yanında

mapusta tahliyemdi gözlerin
koğuşumda sen vardın
avluda ellerin
sana geliyordum attığım her voltada
biliyordum
beni bekliyordun
mapushane duvarının ardında
ve ben sana geliyordum her ağladığında
biliyordum
beni bekliyordu gözlerin
mapusta tahliyemdi gözlerin

yılmaz YANARDAĞ
24-27/ARALIK/2008