Istırabın çekirdeğiydi
yüreğe gömülen
suskunluktu
gözlerin derinliğinde
kaybolup gitmeler
zamanın bütünlüğüne
sığmayan
müebbetleşen düşlerde
ağlayışlardı
bir ustura sessizliğin de
kesilip atılan hüznün
acı haykırışlarıydı
ıstırabın çekirdeği
yok olmalara sarınmaktı
gecenin bir yarısında
hasret kurşunlarıydı
geceyi tam ortasından
ikiye bölen
yarı gece aydı
diğer yarısı karanlık
zulada yarin kiraz dudaklarıydı
tam ortasından yarılan
ve ustura bilenirdi
kılı kırk yararaktan
ölmeler neysede
yaralanmalar ayrılık gibiydi
kor gibi yanarken yürek
ıstırabın çekirdeği yerleşirdi
yüreğin derinliklerine
kader sehpası kurulurken
cellat urganı yağladı
asılmalarda şimdi
yüreğe gömülen
ıstırabın çekirdeği
tutunası dalları yok artık
kırıldı hepsi birer birer
gecenin bitimi
günün aymazlığın da
yağlı urgan çekildi
yıkıldı sehpa
ve bir haykırıştı duyulan
sehpadan
şimdi ağla gözlerim
ülkem giderken karanlığa
barış kardeşlik dostluk
bunlar hepsi palavra
cesedini kaldırdılar
şimdi morgta
yarın olacak kadavra
09.08.2008/OLTU
12.eylül 1980
Ruhi HatunoğluKayıt Tarihi : 9.8.2008 18:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)