Mapushane Bedenim Şiiri - Hasan Akman

Bir mapushane benim bedenim
Kaburgaları parmaklık
Ruhum müebbet
Aklım kancık pusular korkusunda
Ayaklarım bir avlu kısırdöngüler içinde
Düşüncelerim bir gardiyan
Çıkmazlardan kaçamayan
Göğsüm parmaklıklara vuran eller
Pişmanlık, utanç mağrurluklar
Gözlerim birer mahkum
Göz kapaklarım birer tavan
Kapanır, açılır geçmişin kirli sayfaları
Bedenim bir koğuş soğuğu
Dilim paramparça hapishane duvarı
Gece olunca kapanır dudaklar
Tonlarca ağırlığında demir kapı
Çekilirim derim, bir koğuş yorganı
Kıpırdamaz bedenim, bebek zıbını
Gelir geçer onlarca ziyaretçi
Bakar simalar içinde yaşanmamış hayatlar
Anlamaz beton duvarlar yaşanmamışlıkları

Sığınırsın bir koğuş ağası gölgesinde
Çıkar savaşında bir sığınak
yırtar atarsan bütün yaşanmışlık yalanlarını

Avlu bir göl, ben gölde bir balık
Bakınca aynalar
Takılır dişlerim bir solucana

Karanlık çöker boğazımda
Bir sabahı beklerim birde şafak gününü
Bayram sabahı evlatsız bir ihtiyar
Karıştırırsın çayını saf gururla
Koyarsın başını sert yastıklara
Kemirir beynini ölüyü saran kurtlar
Yoktur artık ilkbahar sonbahar
Doğmadan önce akan tarih gibi zaman

Şafak günü özlemi
Doğuyor mu güneş sarı
Hala çocuklar sokakta oynuyor mu
Sıyırılmak dünyadan
Yoğunlaştığın düşünceden çıkaran bir ses gibi
Nefes almak taze kesilmiş bir boğaz gibi
Beden hapishanenden uçurtmalara bakarsın.....

20.04.2020