mapushanelerde saatler duruyor
gün ağar mı yor annem
saniyeler yıl oluyor sanki
kırık bir ranzada gözler uyku
tutmuyor annem
bilmem kaç senem var
kaç sene yatacağım belirsiz
küçük bir odada küçük bir pencere
güneşin ışıltısı bile gelmiyor annem
üşüyorum bedenim titriyor
demek ki ben büyüdüm annem
senin küçüğündüm hiç büyümeyen
şimdi yüz yaşındayım annem
gözlerimde yaşlar donar ağlamaktan
ben gülmeyi bile unuttum annem
ben çocukluğumu ben pamukkalemi
ben develi köyümü özledim annem
berlin - wedding
İsmail CivelekKayıt Tarihi : 24.9.2017 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!