Mapusane Şiiri - İsa Yılmaz

açın kapıları
kazdığım çukurlar uçurumlara çıkıyor
özgürlüğü hapsetmişsiniz dağ başına
bulutların zoruna gidiyor

açın kapıları
sol yanım kan doluyor
intikam zincire vuruldukça büyüyor
içim içimi tüketiyor

açın kapıları
dışarıda beni bir hayat bekliyor
dokuz ay çile çekmiş kadının
bu ayrılık gücüne gidiyor

açın kapıları
gözlerim anılarda yürürken ölüyor
rüyalar gündüz vakti görülürken
geceler yapayalnız kalıyor

açın kapıları
ömrüm mum gibi erirken
sıcak damlalar kalbime düşüyor
ışığı unutan gözlerim kapanıyor

açın kapıları
ölümsüz ruhum
gözlerimin önünde
bir orman gibi yanıyor...

29.09.13