Mapus Şiiri - Adem Güçlü

Köşeli bir tabaka durur dumanımın içinde
Yıllardır burdayım,bir garip mapus
Duvarlar köşeli,demirler yuvarlak;
Hayatım senden ucuz
Bazen düşüyorsun aklıma korkarak
Görüşme saati aynı yöne döner durur
Yıllardır bekliyor kulaklarım
En ince sesi,en kirlisini
Kimse gelmiyor ardına bakarak
Tutup vurduğum oluyor kendimi
Tutup sorguluyor gözlerimi
Ne kadar da zalimmişsin
Anlatıyorlar kafama vurarak
Herkesin taşıdığı kalp teninde durmuyor
Bir hayvan bile olamıyorum bazen seninle yatarak
Kalpsiz,kimsesiz ve kimseden bişey toplamadan
Öylece bekledim seni hep seslere bakarak
Yılları geçtim,zaman mahkum bana
Ben sana,sen zamana
Toprak bile çürüdü hasretinden
Kime sorsan ters bir yanı var ve kim gelse sana benziyor derler
Uzun zaman oldu gözlerini tanımadığım bir tende boğulmak
Bir iki sözüm vardı sana
Kimse tutmadı uçup gittiler
Ve lakin iki demir çubuk değildi bu
Ve iki duvar kadar olmadı ömrüm
Bundan öncede gördüm seni
Masum çırılçıplak düşlerimde
Bir garip hasretki,durmadan ölümümü bekler...