Mapus Şiiri - Necati Ocakcı

Kader mahkûmuyum, düştüm Mapus’a
Çoluk çocuğumu, özler anarım
Sanki tapulamış, tasayla husa
Derdime dert ekler, ağlar yanarım.

Nerde batak varsa, oraya aktım
Bu yüzden başımı, belâya soktum
Bana umut eden, herkesi yaktım
Keşke bana olsa, kârım zararım.

Hayatla kumarı, yan yana koydum
Çektim silâhımı, dört kere saydım
Pişmanlık ne demek; canımdan caydım?
Günümü gün eder, günü sayarım.

Sayarım taşları, sayısız kere
Maziyi yatırdım, yattığım yere
Teslimi olduğum, hayırla şer’e
Sabrı katık yapar, parmak banarım.

Veresiye satar, peşin alırım
Ben; bendeki ben’e, bakar kalırım
Kirmanda yün gibi, iplik olurum
Çileyi masura, dürer sararım.

Faydası olur mu, burda barışın?
Beklerim yolunu, açık görüşün
Karıştı güzeller, esmer, sarışın
Yâr gelecek diye, hayâl kurarım.

Başka bir yer için, dilekçe verdim
Nakil esnasında, doğayı gördüm
Sanki bitiverdi, yüz yılık derdim
Bir yeşil yaprakta, köyü ararım
Derdime dert ekler, ağlar yanarım.

Necati Ocakcı

Gönül dostlarından nağmeler

bu şiire benden yorum bir nazire şiir olacaktır,hocam kusura bakma sizi okuyunca geçmiştıllardaki yaşadığım olaylar ve onlardan etkilenerek yazdığım şiirler aklıma gelineriyor

İDAMLIK MAHKUMA
İdam sehpasına yol alan çocuk
Deme ki, bu işi hakimler yaptı.
Suç gönlüne yuva yapmadan önce
Seni bu ateşe,de, kimler attı?

Bir şahsa, bir zarar, açmadan önce
Vicdan duvarını, geçmeden önce
Bu yolu kendine, seçmeden önce
Seni kim kandırdı,kim ikna etti?

Suçlu sen değilsin, cezası senin
Suçsa, seni bu batağa itenin
Var mı? şimdi elinden bir tutanın
Kim çekti batağa,yada kim itti?

Demezsin, cezasız kalırlar diye
İspatsız iddia, gülerler diye
Güçlüyle, beraber olurlar diye
Kim pazarlık yaptı,seni kim sattı?

Belki, böyle düşünmekte haklısın
Dök derdini, gerçek gizli kalmasın
Vicdanı olanlar, bundan ders alsın
Nerde o güçlüler, hani ne yaptı?

Onlar, tutar yağlı ballı köşeler
Mahkum olur senin gibi maşalar
Yanan,yanar, yakanlarda neşeler
Temiz vicdanları rahatsız etti

Sen konuş ki, herkes gerçeği bilsin
Yetkililer, sorunlara eğilsin
Şunu bil ki, son kurban, sen değilsin
Seni, çıkarına kim kurban etti?

Mağdur’i diyor ki dertler taşıyor
Oldu bittilere, fikrim şaşıyor
Deme bu sorunlar bizi aşıyor
Seni, bu ateşe, de, kimler attı

Yusuf değirmenci
emekli emniyet müdürü

Sevenin cemalda gözü kalmazmı
Beşer bir insanın cürmü olmazmı
Candan seven cananınan varmazmı
Bende boşa geçen ömre yanarım
TEVHİD