Hep insanlar değil ya!
Bazen de şehirler düşer parmaklıklar ardına.
Sıkılır- bunalırız...
Yağan yağmurlar korkularımız olur.
Akarken hayallerimiz sel gibi ayaklar altında,
Kaçmak isteriz,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta