Evvel zaman içinde Ali isminde bir genç varmış,
Önüne çıkan kişiyle kaynaşır, dostluk kurarmış.
Haddi hesabı yokmuş arkadaşlarının sayısının,
Hatta simasını dahi bir kez görmüş bazısının.
Eline geçen her şeyini bölüşür, paylaşırmış,
Sır saklamak mı, nerde… Düşünmez, bir bir anlatırmış.
Babası oğlunun bu durumundan rahatsız olmuş,
Evladına dil döküp, çokça nasihatte bulunmuş.
Bak evladım, zordur bu devirde gerçek dostu bulmak,
Hamını ve hasını eleyerek; seçip, ayırmak.
Aman ha Dikkatli ol! Sonra başın düşmesin dara,
Sahte dost için atmayasın kendin ateşe, nara.
Yetmiş yıldır nice gün gördüm, yaşadım, ömür sürdüm,
Ahmet ile Hasan Amcanı, ancak iki dost gördüm.
Babacığım üzme kendini, gönlün mahzun olmasın,
Beni hiç dert etme, sakın gözün arkada kalmasın.
Benim dostlarım vefalıdır; dostunu dost bilirler,
Gerekirse göz kırpmadan dost yoluna can verirler,
Baba türlü türlü dil döker fakat hepsi nafile,
Oğlunu uyarmalı, gözünü açmalı ders ile.
Bir gece geç saatte baba hızla dalar içeri,
Kan ter içinde kalmış; belli ki var büyük kederi.
Heyecanla oğluna döner ve der; “ciğerim benim!
Bir hasmım vardı öldürdüm; onu çabucak gömelim.”
“Yalnız başımıza başaramayız bu mühim işi,
Eşten dosttan yardıma gelmelidir bir iki kişi.”
“Koş oğlum, hemen çağır en sadık bildiğin dostlardan,
Bir an önce mevtayı gömüp kurtulalım azaptan.”
Oğlu koşar en sadık bildiği dostun kapısına,
Heyecanla anlatır olanları bir bir dostuna.
Dostu gözüne kestiremez bir bahane uydurur,
“Kusura bakma çok rahatsızım.” Diye savuşturur.
Ali çok yıkılır dostunun ipe un sermesinden,
İlk darbesini yedi; vurulmuş gibi ensesinden.
Hemen koştu dost bildiği ikinci arkadaşına,
Olanları anlatır; koşalım babamın imdadına.
İkinci arkadaşı düşünmeden cevabı verir,
“Lütfen beni böyle kirli işlere bulaştırma! ” Der.
Ali mahcup bir edayla döner babasının yanına,
Dostlarının yaptığını sığdıramaz vicdanına.
Babası der Ali’ye; “Koş Ahmet ve Hasan amcana,”
Selam söyle çabuk gelsinler bahçedeki ayvana.
Ali usulca çalar kapısını Ahmet amcanın,
“Hayrola Ali nedendir bu telaşın, heyecanın? ”
Babam bir hasmını öldürdü bahçemizde yatıyor,
Kimse görmeden onu gömmek için yardım istiyor.
Ahmet Amca der; “Aman ha! Sakın kimseler duymasın,
Ben hemen giyinip geliyorum, endişen olmasın.”
Ali Hasan Amcasına koşar zaman kaybetmeden,
Ona da durumu izah eder bir soluk bitmeden.
Hasan Amca der; “Oğlum bekle hemen geliyorum,
Baban dürüsttür; asla haksız iş yapmaz biliyorum.”
Kısa bir zamanda evin bahçesinde toplandılar,
Yapılması gerekenleri hemen planladılar.
Bahçenin köşesinde derin mezar kazılacaktı,
Öldürülen mevta orda gömülüp, saklanacaktı.
Tam o esnada polisler sardı evin etrafını,
“Yatın yere, sakın kimse kaldırmasın kafasını! ”
Baba bakar iş çok ciddi, şakaya alınır değil,
Polislere anlatır; işlenen bir cinayet değil.
Önceden keserek akıtmıştı koyunun kanını,
Ayvanda hazırlamıştı; sofrasını, mangalını.
Oturup bir güzel afiyetle koyunu pişirip, yediler,
Bu işin hikmeti nedir diyerek merak ettiler.
Baba der; “Maksadım oğlum Ali’ye bir ders vermek,
Arkadaşlarının dostluğunu deneyip de ölçmek.”
Ali arkadaşlarından maalesef yardım görmemiş,
Üstelik polise cinayet ihbarını da onlar vermiş.
Ali eydi başını, diyecek bir söz bulamadı,
Babanın verdiği nasihati nihayet anladı.
Atalarımız altın gibi veciz sözler söylemiş,
Evet: “Bir musibet bin nasihatten evladır.” Demiş.
Güldalı; bize düşen hikâyeden ibret almaktır,
Gerçek dostları bulup sırrı ile sırdaş olmaktır.
06.02.2007
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 12:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocuklarımızın ve gençlerimizin dost seçerken dikkatli olmasını ve herkes ile dost olunmayacağını anlatmak için bir hikayeyi manzum şekilde kaleme aldım. Gerçek ve samimi dostlara selamlar, saygılar...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!