Manzarasız Kabir Şiiri - Elyase İskender

Bir hüzün gelir bağıra çağıra
sanki kıyamettirde kopan
vurur düşüncemin boşluğuna
yaşam susmuştur, tüm dostlar gitmiş
anlarsın yalnızlığını ölümün

Artık manzarasız bir kabirdir yatağın
koynundaki telaşlı bir Azrail

sakin gelmiştir, saatin gelmiştir
ne bir gülen bulunur nede ağlayan
ve ne cenaze namazını kılan
göçersin yaşadığın gibi yapayalnız

Artık manzarasız bir kabirdir yatağın
koynundaki telaşlı bir Azrail

daha da hırçınlaştırmıştır zaman seni
seni sileni silmeyi öğretmiştir
acımamayı işlemiştir beynine
erdemlerini sömürmüş, seni kirletmiştir

Artık manzarasız bir kabirdir yatağın
koynundaki telaşlı bir Azrail

masumiyetini kaybetmişsindir
benim dediğin hiçbir şey kalmamıştır
gözlerin ağlamayı, kalbin sevmeyi unutmuş
herşey nefrettir senin için herkes düşman

Artık manzarasız bir kabirdir yatağın
koynundaki telaşlı bir Azrail