Manzaralı Bir Oda Kabir - Garib Çoban
Keder, gidecek yeri olmayan aşktır.
Bizim suçumuz ne ki üşüyoruz diyor sobası yanmayan çocuğun gözyaşlarının duası .
Gönül o varken hep sıcaktı.
Bakıp dört köşeyi seyran eyledim.
Gözünü kırpmadan hakikat kuşağın çözme belinden.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gömleği hep önden yırtılmış putperest insanlar işgal etmiş dünyayı.
Yusufi gömleği olanlar nerde?..
?İnsanlara gözünün gördüğü gibi davran, kulağınla duyduklarınla değil
Tebrik ederim hocam yine manevi duygularla yazılmış enfes şiirinizi beğeniyle okudum tebrik eder hayırlı çalışmalar dilerim
Allah'tan gelen... Biz ona "kader" diyoruz,
Yani "külli iradenin sonucu" ve de takdiri...
Kullardan gelen?
İşte o fıtrata göre,
Niyete göre öncelikle...
Sonra beceriye,
Sahip olduklarına ve "inancın derecesine" göre...
Hayır mı şer mi?
Vaziyete bakılırsa,
"Bankların altında yatanlar"çoğalıyorsa,
Arsızlık, edepsizlik diz boyu ise!
Ne diyelim?
"Bu gidiş hayra değil" mi?
Bu da benim gözümle...
Tebrikler Engin Bey.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta