Uzun gecelerde buz tutmuş dağlar,
Yeryüzüne inmiş gökten yıldızlar.
Sönmüş gün ışığı, gökyüzü ağlar.
Vurulmuş yiğitler yarası sızlar,
………………………
Zaman acımasız,dünya duyarsız,
Amaçsızca çarpan yürek umarsız,
Düşler hapsedilmiş,günler kararsız,
Türküler yasaklı,kırılmış sazlar…
………………………
Asılsız masallar hipnoz ederken,
Uyanamaz kimse biat ederken,
Gözün yummuş kıyamete giderken,
Cehennem meleği sırtın sıvazlar…
…………………………
Cehalet düşürmüş onulmaz derde,
Bir olurduk sevinçte ve kederde.
Yiğitlerin harman olduğu yerde,
Artık gelmez oldu, baharlar yazlar…
Kimisi devşirme kimisi de kul,
Olmayı yeğlemiş,tutulmuş akıl.
İşe yaramıyor,medrese okul,
Millet sus pus olmuş,çıkmaz avazlar…
Kayıt Tarihi : 10.5.2018 08:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!