MANZARA ŞİİRLERİ

Adamlar tanıdım nice koltuk görmüş
Koltuklar tanıdım hiç adam görmemiş
Adamlar tanıdım yiyip içen ölü
Adamlar tanıdım bin yıldır ölmemiş..

21.02.2007/Vakit
..

öpüşmekte güçlük çeken bir kızdı işte
üstelik düşlerimden ödü kopardı
ne zaman farlar geceyi çizse
teni sakallarımda yanardı

soruları rahatlatan bir yanıttı belki
şimdi evde olsak, ne güzel
..

Karşı evin arkasından ay doğdu
Akşam serinliği çıktı
Tramvay sesleri geliyor
Deniz kokusu geliyor uzaktan
Manzaradan pek fazla mütehassisim
..

Sabah bir kayanın tepesinde,
Hareketsiz, dalmıştım sisin derinine;
Gri tonlu gergin bir tül vardı önümde,
Örtmüştü hepsini enine boyuna yine.

Bir Oğlan yaklaştı, sokuldu yanıbaşıma,
Dediki: Ey Arkadaş, nasıl da dik dik
..

Kaya ve uçurum,
daha çok zaman kayadan, bu
zamansız madde.

Yaranın zarı içinden
düşer kımıltısız
sonsuz bakire su.
..

Manzara uyanır doğrular kendini
Neden sonra gökyüzü gelir


Aynasını tutar
..

Dinle, kulağını ver de mezara!
Ölüler evlattan yana çırpınır.
Nesiller arası korkunç manzara;
Domuz yavrulayan ana çırpınır.

Kalbten kazıdılar iman sırrını;
Hergünün bugünden beter yarını.
..

Kutsal kitapların anlattığı cennet ve cehennem gibi hayatın da, her birinde ayrı bahçeler, ayrı yangınlar, ayrı ateşler, ayrı ıstıraplar, ayrı sevinçler, ayrı çiçekler bulunan çeşitli katlara ayrıldığına, Babil’in asma bahçeleri gibi teras teras yükselen hayatın hangi katında duruyorsanız, yaşayacaklarınızın da durduğunuz yere göre belirleneceğine inanırım ben.
Eğer bir erkek, sevgisinin peşine düşen Dante’nin cenneti ve cehennemi dolaşması gibi hayatın çeşitli katları arasında dolaşmak, bir terastan bir başka terasa geçmek isterse mutlaka kendine yol gösterecek bir kadına ihtiyacı vardır; belki yanılıyorum, ama bana öyle geliyor ki, bir erkek, bir kadının yardımı olmadan, bulunduğu bahçeden bir başka bahçeye, içinde kavrulduğu yangından bir başka yangına tek başına geçemez.
Bir erkeğin düşünsel yeteneği, estetik birikimleri ne olursa olsun, hayatta durduğu kat, içine doğduğu kattır, tanıdığı ilk kadının, annesinin onu bıraktığı kat.
Giyim zevkinin bulunmadığı bir bahçede doğduysanız, giyim zevkinin gelişmiş olduğu bir bahçeye sizi ancak bir kadın götürür; sofralarının inceliklerle donatılmadığı bir katta doğduysanız, incelikli sofraların bulunduğu kata sizi götürecek olan da bir kadındır.
Birlikte olduğunuz kadın değiştiğinde, değişen yalnızca bir kadın değildir, hayatın neredeyse bütünü değişir; bir başka kata, bir başka bahçeye geçersiniz, orada her şey farklıdır.
Dinlediğiniz müzik, okuduğunuz kitap, yediğiniz yemek, gittiğiniz yerler, buluştuğunuz arkadaşlar, hattâ taktığınız kravat bile değişir.
Arkada bıraktığınız, sizi seven ya da sizin sevdiğiniz kadın için duyduğunuz özlem ya da vicdan azabıyla bulanıklaşan yeni duygularınızın yarattığı buğulu kıpırtının içinde beliren taze sevginin yanı başında duruveren tedirginlik de, yalnızca bir trapezden bir trapeze geçerken trapezcinin hissettiği o boşluğa düşme korkusundan değil, biraz da bir hayattan bir başka hayata, bir terastan bir başka terasa atlamanın hafifçe sarhoş eden şaşkınlığındandır.
..

Mektubunuza vaktinde cevap veremedim. Maalesef kâtibim yok. Halbuki şair, muharrir ve üniversite hocası olarak işim epey fazla. Lise sınıflarını, vaktiyle efsanevî denebilecek uzak bir çağda, yani 1918-1919 yılları arasında, benim gibi Antalya'da okuyan ve beni merak eden bir genci hiçbir şekilde bekletmek istemezdim.

Edebiyatı gerçekten seviyor musunuz? Eserlerimle temasınız var mı? Buralarını bilmiyorum. Mektubunuzda beni layıkıyla okuduğunuzu gösteren bir emareye rastlamadım. Yalnız, lise talebesisiniz ve Antalya'dasınız. Yani 1918-1919 yılları arasında aşağı yukarı benim yaşadığım hayatı yaşıyorsunuz. İşte size bunun için yazıyorum. Bulunduğunuz memleketin, belki de orada doğdunuz, hayatımda mühim bir yeri vardır. Sizin sahillerinizde, o denize bakarak, o lodos dalgalarını seyrederek, benim gençliğimde şimdikinden çok az verimli olan meyve bahçelerinde dolaşırken ilk şiirlerimi tasavvur ettim ve edebiyattan başka bir şey yapamayacağımı anladım. Yavaş yavaş bir hülya adamı oldum.

Hayatımı herhangi bir antolojide bulabilirsiniz. 1901'de doğdum. Babam kadıydı. Bu yüzden çocukluğum daha ziyade onun Anadolu'da tayin olduğu yerlerde geçti. İstanbul'da iki memuriyet arasında kalıyorduk. Ergani madeninde üç yaşımda iken bir gün kendime rastladım. Çok karlı bir gündü. Ben sıcak ve buğulu bir camdan karla örtülü bayıra bakıyordum. Sonra birdenbire kar tekrar yağmaya başladı. Bir çeşit çok lezzetli bir hayranlık içinde kalmıştım. Bu ânı her karlı günde hatırlar ve yağmasını beklerim.

Ergani'den sonra Sinop'a gittik (1908-1910) . Orada denizle dost oldum. Çocukluğumun en büyük zevki bir berzahta kurulu şehrin iki yanındaki deniz kıyısında oynamaktı. Tophane tarafında (asıl ticaret limanı) bir yerde Delibaş diye bir ustanın gemi imalâthanesi vardı. Ben yedi, sekiz yaşımda bu geminin gönüllü işçileri içindeydim. Fakat arka taraftaki kumlukta dalgaların gelişini seyretmekten hoşlanırdım. Sonradan Şile ve Kilyos'a benzediğini öğrendim. Hiçbirisi kumluk sahilde dalgaların birbiri ardınca çığlar halinde gelişi kadar güzel olamaz.
..

Benim mahzun bir tarafım vardır.
Bakmayın neşeli olduğuma;
Sanki bir başkası içimde;
Pişman dünyaya geldiğine.
Bağ, bahçe,deniz kenarı,
Güzel manzara faydasız;
Ben hazdan bitiyorum,
..

Bir... bir... tımar etse
Bu manzara has ahıra yaraşır.
Sağ elinde gebre, solda kaşağı,
Bu cilveye bakan gözler kamaşır.

Matbuatın edebiyat katında,
Beş makale doğdu bak bir batında.
..

Dinlensin diyedir gözlerimiz
Bu önümüzde açılıp giden manzara;
Bu dünya, yoruldu mu kuşlar konsun diyedir,
Ve tanrılar boşluktan bıkınca.

Ellerimize malum olur nedense
Suların rengi balıklarıyla, çiçekleriyle,
..

N'eyleyim seni kartpostal manzara
Rüzgarın yok o yerin havasından
Uğuldamak yaraşır ormanlara
Denizin güzelliği dalgasından

Geyik dağdan dağa atlarken güzel
Nar dalında diş diş çatlarken güzel
..

Bak yarısına ulaşıverdi ömür,
Evimin damında bir at üstündeyim;
İki yandan da bir manzara görünür,
Ama apayrı giyindikleri mevsim.

Bağ kütükleriyle boynuzlu yeryüzü
Al bir karaca. İpteki çamaşırlar
..

ASILMIŞLARIN GÖLGESİNDE

Bu uçsuz bucaksız ovayı
kızıl bir tanla birlikte
temaşa eden ben miyim.

Gönlümü alan kapıyı ararken
..

Yüzün beyaz, abajur yeşil, gece mor;
Esrimiş kalbim, şarkısını söylüyor.
Her yanın avuçlarıma dökülüyor
Çeşmeden akan suyun berraklığında.

Dolaşan bir dudak mı var saçlarını?
Ay tırmanıyor zeytin ağaçlarını.
..

Gülgûn kabâsı ol sanemüñ sanki lâledür
Cism-i latîfi lâle-i hamrâda jâledür

Karşumda allar geyüp ol lâle-ruh yine
Gülgûnîlerle ‘aklum alur san piyâledür

Tâk-ı cefâda manzara-i çeşm-i dil-rübâ
..

Darılmışım kendi kendime
Artık hiçbir şey açmaz beni
Ne kadın, ne şarkılar, ne etrafta manzara
Ah, her zaman insanın içi nasılsa
Dışı da öyle

Saatlerdir elimde değnek
..

Yaklaşık on gündür Altınoluk'ta tatildeyim.Konuk olduğum evden sahile inip, sahilden merkeze kadar olan üç dört kilometrelik yolu her sabah erkenden yürüyorum.Bir o kadar da dönüş yolunu hesap ederseniz oldukça iyi bir mesafe sabah sporu için...Merkeze vardığımda limanın karşısındaki çay bahçesinde demli bir çay da iyi geliyor sporun arasında.Dün sabah limanın karşısında gördüğüm bir manzara beni çok etkiledi..Altmış beş yaşının üzerinde olduğunu tahmin ettiğim bir bey çınar ağacının altındaki banka oturmuş, sol elinde akıllı telefonu, sol elinin parmaklarını kullanarak birileri ile yazılı iletişim halinde.Sağ eli, evet beni etkileyen de zaten sağ eli...Sağ eli ile de bankın üzerine yayılmış bir kediyi hafif hareketlerle kaşıyormuş gibi okşuyor...Kedi kuyruğunu sağa sola sallamasına ve çıkardığı seslere bakılırsa hayatından çok memnun..Fotoğrafını çekmek istedim bu güzel manzaranın.Ama izin almadan olmazdı.izin almaya kalkışsam belki de kediciği ürkütürdüm ve manzara bozulurdu.Nasıl olsa yazarak ifade ederim diye fotoğraf çekmeyi denemedim.
Gördüğüm manzara düşündürdü beni..kendi kendime '' insanın iki eli var dedim ''.Evet insanın iki eli var! Birisi ile kendi işlerimizi görürken diğerini pekala başkalarına uzata biliriz..Dostluğumuzu, sıcaklığımızı, insanlığımızı hissettirmek üzere diğerini başkalarına uzata biliriz...Bunu lütfen unutmayın...İnsanın iki eli var..
..

Her sabah yeni bir manzara uyanır, sevinerek sonra etrafa bakınır,
Doğrulur yatıp durduğu yerinden de, güneşin sıcak sularıyla yıkanır,
Gülerdir o yüzü güneş yükseldikçe, her şafakla uyanır manzara yeniden,
Gün biter güneş geçip gider de, o sevinçli manzara karanlıkta kalır.

Manzara yorgundur düşmüştür dalar artık, o derin uykusuna gece erkenden,
Ay yıldızlar çıkar gelir de derinlerinden,güler yukardan dünyayı seyrederken,
..