(Manzara Yetmiş... -2-)
Gece körkütük, günler ayyaş…
Bir garip, yürür yavaş yavaş;
Çilesi gizli, derdi saklı…
“Yeter! ” dedi, tam ağlamaklı.
Dertler koynunda kucak kucak,
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta