(Manzara Yetmiş... -2-)
Gece körkütük, günler ayyaş…
Bir garip, yürür yavaş yavaş;
Çilesi gizli, derdi saklı…
“Yeter! ” dedi, tam ağlamaklı.
Dertler koynunda kucak kucak,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.