Manzara cafede, hali temaşa....

Akşamdan sabaha fikrim değişir,
Efkarımdan sarsılır; un ufak olur,
Sırtını sırtıma dayamış dağlar...
Kimi yırtıp bahtını, çıkar kozasından,
Kimi yıkar tahtını...

Az ötede, manzara cafede, temaşa,
Baştan yazılmış yazı yine çıktı malzeme,
Ben söyleyim sen deme!

Karıncalar azık taşır evine, gizlice,
Duvar diplerinden;
Orta yerde bir kedi karnı aç; aleni
Ona düştü cömert elden bir lokma...
Ben bakayım sen bakma

Düzgün sandalye masa,
Aptal yerine konmasa ya müşteri,
Karışık ta sade de üç tl
Hadi koçum rastgele...

Kedinin keyfi yerinde,
O bir yavru;
Sokaktaki çocuktan da korunaklı...
Yüreğinden bir lokma koparıp verdi ablası.
Zor çiyneyip yuttu ağzında,
Evire çevire...

Gönül yarelidir dost basıp ta geçme,
Bu yöne dönerken yüzünü,
Asıp ta geçme.
Bana sunduğun zehir; sakın,
Sakın sen içme....

İncedir işçiliği göynümün,
Gel fiyat biçme...

Manzara cafeden, hali temaşa.
Şimdi zamanıdır, hasat mevsimi,
Dolu gelen boş gitmez....
Topla ürünü...
Çapalarsan toprağını, bu tarlada taş bitmez....
Sabır gerek azim gerek;
Yoksa bilgin, uğraş ta dur!
Senin biriktirdiğin beş para etmez...

Yağmura yaşa bırakma orda...

İçimiz çıfıt çarşısı,
Yüzümüz duvar,
Cephemiz adliye karşısı...

Elçiyim, elçiye zeval olmaz,
Mazi, ati olmadan bir hal olmaz...
Irmağın üstüne köprü kurulmuş,
Köprüde bir çift beyaz,
Güvecin vurulmuş.

Duydunuz mu dostlar siz duydunuz mu?

5/Ağustos/2009/Bodrum