Manzara Şiiri - Rauf Bekiroğlu

Kökleri; üç kıtaya yayılan,
ulu Çınardan günümüze ne kaldı?
Halimize bir bakın;
Borç desen katmerlişi,
Cehalet desen mekteplisi,
İhanet desen şerbetlisi,
Aymazlık mı, tepeden, tırnağa,
Vurdum duymaz, kel ayvaz.
İrticamı baştan kara.
İşbrlikçi mi, sormayın,
Anlatmaktan utanırım.
Demokrasimi,
Hadi canım sende,
Güldümeyin Allah aşkına.
Önce;
Partilerin başılarındaki,
Hazretlere bir bakın.
Dahasımı;
Vuguncusu, talancı sı, soyguncu su,
Dış düşman mı;
Hiç eksikmi oldu. asırlarca,
Saymakla biter mi?
Kanlarımızla yeşerttiğimiz,
Yeni fidanımızın,
Köklerini kemiren, kurtlar bitmedi.
Uyan ey! halkım uyan!
Sanmaki talih her zaman yüzümüze güler,
Analar doğurur,
Yeniden bir ATATÜRK.

(31.03.2009 Ankara)
(Tüm hakları saklıdır)