Manzara Şiiri - Tuncer Akbaba

Gel de seyret şu perişan halimi,
Anlatayım sana pür-melalimi;
Gör ne hale düştük, bak nerden nere,
Benzedi resmimiz tuzlu şekere.
Adımı sorarsan elhak Müslüman,
Halimi sorarsan yaman mı yaman.
Sen söyle birader nerden başlayım,
Hızlanırsam söyle ben yavaşlayım.
İmanımız tamdır ona şüphe yok,
Ama amel dersen ona karnım tok,
Tamam abdest alıp kılayım namaz,
Ne beş vakit mi? Dünyada olmaz.
Bazen cumalara tamam kaçmasın,
Bayramlar mübarek aman şaşmasın.
Ne varmış alkolde tamam haram da,
Hani dost meclisi, düğün falanda.
Zaten bir kadehcik pek fazla olmaz,
Sarhoşta olmayız, olsak ta pek az.
Kumar diyosunuz odamı haram,
Muhabbet bizimki çayına falan.
Canım tutmuş faiz diyor bu çağda,
Param çalışıyor, geliyor fayda.
Hani ticaretin başka türlüsü,
Zehirin zıkkımın tam katmerlisi.
Dört kadın diyorlar bunlar mürteci,
Bir tane ne yetmez, hepsi gerici.
Canım bizimkisi eğlence olsun,
Hergün bir yosmayla moraller dolsun.
Ne var bunda özgürlük var arkadaş,
Şu yanımdaki mi; bayan arkadaş.
Şu yobazlar vahşi insan doğrusu,
Sanki hayvanlara kurmuşlar pusu.
Kurbanmış şuna bak bu bir katliam,
Yiyecekmiş yoksul tatmazmış taam.
Keseceksen koca sığır neyine,
Kes bi tavuk oda kabul daha ne!
Bize bakma paramız var her öğün,
Et olmazsa tadsız geçer her bir gün.
Her gün bir kuzuyu tandıra atar,
Şarapla yuvarlar, ve göbek atar
Sonrada rahatlar stres atarız,
Bu bize doğaldır ve de hakkımız.
Artan kemiklerle köpekler doysun,
Hem de çok sevaptır, merhamet olsun.

Muhabbette geçti dün meyhanede,
Yobazlar kudurmuş, tesettürmü ne?
Yahu bu türbanla n’ olacak bilmem.
Tam aya çıkacaz bu der çekilmem.
Tamam örteceksen ört de birazcık,
Belli olsun kalçan göbeğin açık.
Onu bunu bilmem bu dünya fani,
Alacaksın dostum her türlü zevki.
Hayvanlardan bile hür olacaksın,
Her türlü nimetten zevk alacaksın.
Zina da harammış hepisi yalan,
Alan razı veren razı vesselam.
Onu bunu bilmem her şey paradır,
Yoksa paran halin hep maskaradır.
Sen gelene bak helal melal yok,
Karımı bilirim lafa karnım tok.
Zekat verilirmiş hele şuna bak,
Benimle çalıştı malıma ortak.
Bunları yakacan atıp ocağa,
Ya da gönderecen geldiği çağa.
Neyse zehir oldu muhabbet gene,
Haydin uyuşmadan gidelim eve.
Yarın ramazandır bir ay duralım,
Bayram sabahında kafa bulalım.
Biraz oruç tutup hem rejim olsun,
Hem de cennete bir yerimiz olsun.
Hepten de vermeyelim dini onlara,
Cenneti de göremeyiz bir daha.
Din dediğin biraz esnek olmalı,
Modern çağımıza o da uymalı.
İşte dostum gördün şimdi bizleri,
Geçmişten ne varsa sildik izleri.
Ne kökümüz kaldı ne de özümüz,
Evladına dahi geçmez sözümüz.
Eyvah dedik ama iş işten geçti,
Köprünün altından çok sular geçti.
Hürriyette şimdi çok ilerdeyiz,
Hayvanlardan bile yücelerdeyiz.
Ama ahlak edep kalmadı dostum,
Saygı ve hoşgörü diyorlar küstüm.
Modernite dedik bozduk islamı,
Menfaatsiz almaz kimse selamı.
Cennet te bizimdi ahret te güya,
Cehenneme döndü şimdiden dünya.

Çok kolay yıkıldı bak Süleymaniye,
Yapsak ta sultan yok mimar nerede?
Madem ki yıkıldık biz dinimizden,
Doğrulmak gerekir düştüğü yerden.
Şimdi tarihine bir el gönder de,
Süleyman nerede Sinan nerede.

Çalışsın yeniden mahir ustalar,
Itriler çıkarsın yeni besteler.
Tekbirlerle dualarla açılsın,
Minberlerden aleme nur saçılsın.
Geri gelsin huzur dolu asırlar,
Okunsun fatiha ihlas asrlar.

Bizdik harab eden bu mülk-ü dini,
Bize imar ettir şer-i mübini.
Peygamberim artık hiç üzülmesin,
Müslümanım diyen hiç ezilmesin.
Her iki cihanda ver saadeti,
Dünyada da yaşayalım cenneti..

09,06,2008