Manzara Şiiri - Yıldız Münüklü

Durlanmış sözlerin bir bardak suda
göçmen kuş sürüleri geçer Nil yeşili uçuşlarla
dolu vurdu tomurcuğa, toprakta sararan canlıya
kırıldı bardak kayarak yazgısına
havada quantum tanecikleri

Ey! kundakçı..
ateşten türeyen,bu manzara da ne?
ektiniz, topladınız bu sararmış ormanı
dolam dolam alevler boyunca
serseri hicranımdır son demde küllenen
Boyluboyunca sallanacak sarkaç
Basıp omuzlarımıza doğrulacak
İmgelemine tutunmuş yeni insan

havada quantum tanecikleri
hava yüklü doğuracak çivit mavisini
yağacak üstümüze inceltilmiş uranyum
güruhun taslaklı tangırtısından aşka
Başka nerelere giderim
Bu harabe manzaradan başka?

Çoğulluğun tıkır tıkır işleyen izdüşümü
bulantı ve yılgınlıkla gelen gidip gelen gidip gelen
boğulan kımıldanan yutulan yanan ne varsa
umutsuzluk, kesif kokusu baygınlığında
en büyük söz kursağında ağında

hem yitik hem tekil bilicilerin efsanesini
yollardan arkalayıp taşıdım buraya
sinekli sayrılardan, albenili papağana
Başka nerelere giderim
Bu harabe manzaradan başka? ! ..