Yürüyüşe çıktım, sokaklarda geziyorum
Nereden aklıma geldi, bilmiyorum
“Öleceğini anlayanlar çevresine nasıl bakarlar” diyorum
“Elveda, dünya… bak ben artık gidiyorum”
“Koca bir ömrü boşu boşuna geçirdim, ona üzülüyorum”
Ben de sanki son kezmiş gibi etrafı seyrediyorum
Batan güneşi, karanlık binaları, yapraksız ağaçları görüyorum
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta