MANYAS’ İN GÜLLERİ
Şiirimde yüreğim var, gök gürültülerinden.
Ki yağsam, hızlı, asi dizelerden.
Yine de kesmez beni bu sağanaklar
Güller derledim gönül bahçeme,
Her kokuda bin tat içeren
Birebir ilişkilerden yaşamın toplumsal boyutuna
Tek celsede vurup geçen şiirler,
İşte şairin kadri ve kıyameti...
Ve onlar, onların söyleyeceği sözler,
Bizim sınırlarımızda bir kuyudur.
Aynı düşlerden beslenirler.
Su kuyudan çekilmişse eğer,
Bu da koyanın sonudur.
Ve mevsim yaz olur,
Mevsim suçtur.
Tohumun akla düştüğü andır,
Doğumu başlatan.
Haziran da ölmek kadar zor.
Ne ısıtır içini, ne acını kurutur,
Ama bir sözcük, kımıldanır dudaklarımda
Diri ve yaşayanla.
Bir isyan başlasa bile içimde, ten titreyişinden
Ta ki, kurşunun gelip, beni öptüğü yerdir aşk...
AYHAN SARIOĞLU
03.06.2005
Kayıt Tarihi : 15.11.2006 00:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!