Bana bir manto almıştın
Sıcacıktı,sen gibiydi o zaman
Ayazlardan korusun diyeydi
Ruhunda esen poyrazı
Katmamıştın hesaba belliydi
O kehribar mantoyla
Ağırlığımızca üşüdük sana
İliklerimize kadar kavurdun
Herbirimizi hiddetin yettiğince
Mesafelere savurdun
Verdim o mantoyu
Bakir hayallere sahip birine
Çünkü
Ne kadar az hatıra
O kadar çok huzurdun...
Kayıt Tarihi : 22.4.2016 00:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!