Mantınâme (Mantı Destanı)

Mantıkla aranda bir ‘’ka’’harfi var
Mantıka o kadar uygunsun mantı
Seni yiyen doyduğunu bilmez ki
Benim haftada bir kaygumsun mantı
Boğaza takılman kaygınsın mantı

Bezisine çevrilerek basılır
İnce nazik yufka gibi yassılır
Hazırlanır köşe bucak kesilir
Etli kıyma ile dolarsın mantı
Tahtayla köyeye konarsın mantı

Kıyma ile macun olur soğanı
En makbulü ufak ufak olanı
Kırk tanesi bir kaşığa dolanı
Duvakla örtülü gelinsin mantı
Kimselerin değil benimsin mantı

Örtünün altında bekler bucakta
Suyun kaynar kazan ile ocakta
Körpe bebek bağırıyor kucakta
Kınalı parmakla dolarsın mantı
Pişmeden beklersen solarsın mantı

Sana bir de yayık yağı olursa
BİLGİN bağdaş oturarak kurulsa
Bana tahta kaşık diye bağırsa
Yoğurdun bittikçe ekerim mantı
Suyunu bağrıma dökerim mantı

Pasaklı kadının yenmez mantısı
Pişmeden yapışır üç beş altısı
Bilemezsen astar sarkar mantosu
Onlar pişirirse mahvoldun mantı
Ustanı bulmazsan kahroldun mantı

Gelin desem duvağın ona benzer
Sarımsaklı yoğurt üstünde gezer
Seni ilk yiyenler canından bezer
Batmanınan suyu içirin mantı
insanı kendşnden geçirin mantı

Gadanalsın senin baklava börek,
Gurbanın olsun yağlama çörek,
Ölmeden yüzünü bir daha görek
İnan yemeklerin şahısın mantı
Yüzü çil duvaklı ahusun mantı.

Mantı yapmak kolay bir iş değildir,
Her kadın yapamaz usta ehildir,
Oklavayla bebelere seğirdir,
Yufka gibi açılırsın sen mantı
Sosyeteden kaçınırsın sen mantı

10.03.1968
Kayseri-Tavlusun Köyü