Birbirimizden kopacağımızı anladığımızda,
İkimiz de tarifi güç bir kedere bürünmüştük,
Ve kopmuştukda birbirimizden.
Aşkı sağlama alan mantık mıydı
Yoksa duygular mıydı bitiren?
Bazen bu sorularla uyandığım sabahlar oluyor.
Senin yüzüne şarkılar hüzün bırakıyordu,
Benimkine ise, hatıralar...
Tozlanmış bir kaç resimden ibaretti ağlayışım,
Senin ise tarih olmuş bir kaç şarkıdan.
Birbirimizen sakladığımız birşeyler olmalıydı,
Ya da tamamen kopmamıştık birbirimizden,
Yoksa böyle tutkulu sevmezdik,
Ben seni, sende beni hala...
Sabırlı olmayışımızdı belkide,
Bizi ayrılığa sürükleyen.
Ve şimdi hasreti,
Yüreğimizin en derininne ekleyen.
Biliyorum kader mahkumuyuz diyeceksin,
Bence değiliz...
Bence tutarlı olmayışımızdı,
Bizi birbirimize kaybettiren.
Kayıt Tarihi : 28.1.2007 09:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!