Geceleyin, hayli
Beyazca, tedbirli,
Sessizce hayli,
Bulup humusta dayanağını
Ayak parmaklarımız, burunlarımız,
Ele geçirir havayı.
Gören yok bizi,
Bizi durduran, aldatan bizi;
Küçük tohumlar oluşturur gözeyi.
Uysal yumruklar diretir
İğneleri kaldırmayı,
Yapraklı yatağı.
Döşemeyi bile.
Çekiçlerimiz, şahmerdanlarımız,
Gözsüz ve kulaksız.
Kusursuzca tınısız,
Genişletir yarıkları,
Delikler arasından omuz. Biz
Besleniriz suyla,
Gölge kırıntılarıyla,
Terbiyeliyiz, istediğimiz
Küçüktür ya da bir hiç.
Ne de çoğuz!
Ne de çoğuz!
Raflarız, biz
Masalarız, uysalız,
Yenir yutuluruz,
Dürtükleyen ve itekleyenleriz
Kendimize rağmen.
Çoğalır cinsimiz:
Sabahla birlikte
Miras kalır dünya bize.
Ayağımız eşikte.
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 18.1.2008 02:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mushrooms by Sylvia Plath Overnight, very Whitely, discreetly, Very quietly Our toes, our noses Take hold on the loam, Acquire the air. Nobody sees us, Stops us, betrays us; The small grains make room. Soft fists insist on Heaving the needles, The leafy bedding, Even the paving. Our hammers, our rams, Earless and eyeless, Perfectly voiceless, Widen the crannies, Shoulder through holes. We Diet on water, On crumbs of shadow, Bland-mannered, asking Little or nothing. So many of us! So many of us! We are shelves, we are Tables, we are meek, We are edible, Nudgers and shovers In spite of ourselves. Our kind multiplies: We shall by morning Inherit the earth. Our foot's in the door.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!